ഒരു വരി കൊണ്ട് മുറിഞ്ഞാൽ
ഒരു ചിരികൊണ്ട് സുഖപ്പെടുത്തണം...
സൗഹൃദം ഒരു antiseptic ആകണം!

നുണ

നുണ
അനാഥനാണ്!
സത്യം
വില്ലനും!

നവോത്ഥാനം.

വേരുകളോടാണ് കലിപ്പ്...
സ്വാതന്ത്ര്യമില്ലത്രെ!
ചിറകുകളോടാണ് ദേഷ്യം...
ഭാരമാകുന്നത്രേ!
നിറങ്ങളോടാണ് അപകർഷത...
നാണക്കേടാകുന്നത്രേ!
വെളിച്ചത്തോടാണ് ഭയം...
തെളിഞ്ഞു കാണുന്നത്രേ!
നവോത്ഥാനക്കാർക്ക്
മതിലുകളോടാണ് ഇഷ്ടം!
അതാകുമ്പോൾ അട്ടിയട്ടിയായടങ്ങി
നിരന്ന് കിടന്നാൽ മതിയല്ലോ...
സ്നേഹത്തിന് കുറുകേ
ഉദ്ധരിച്ചു നിൽക്കാമല്ലോ!
ഇരുപുറങ്ങളിലും നിന്ന്
മുഖം നോക്കാതെ പുലഭ്യം പറയാമല്ലൊ?