സ്വപനം

ഒരു പാട്ടിന്‍റെ വരിയില്‍  പരസ്പരം മിഴി കോര്‍ത്തു
ഈണം മറന്നു നാം നടന്നുപോകേ

മഴവില്ല് മാനത്ത് കുടഞ്ഞിട്ട വര്‍ണ്ണങ്ങള്‍,
കണ്ണിലും കവിളിലും  നീ പടര്‍ത്തി ..

മോഹ മേഘങ്ങള്‍ കറുത്തിരുണ്ടപ്പോള്‍
സൂര്യസ്മിതം കൊണ്ടു  പേമാരി തീര്‍ത്തു നീ..

നനയാതിരിക്കുവാന്‍, സ്നേഹചിറകിന്‍റെ
ഇറയത്തിരുന്നു നാം ഊറി ചിരിച്ചു..

കഷ്ടകാലങ്ങളെ കീറിയെടുത്തോരോ
കളിവഞ്ചിയാക്കീട്ടൊഴുക്കി വിട്ടു..

പറയേണ്ടതില്ലാത്തോരായിരം വാക്കുകള്‍
മഴവെള്ള ചുവരില്‍  കുറിച്ചു വെച്ചു ..

മഴ തീര്‍ന്നു വാനം തെളിയുന്നതിന്‍ മുന്‍പേ
സ്വപ്നത്തില്‍ നിന്നെന്നെ ആരുണര്‍ത്തീ..?